انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری از سوی برخی از تحلیل گران انتخاباتی «شگفتی
ساز» نام گرفت. البته این عنوان معمولا برای هر انتخاباتی در ایران استفاده میشود
و در نتیجه این تکرار امر «شگفت آور» را شاید بتوان مرتبط به عدم توانایی در شناخت
علمی رفتار انتخاباتی و قواعد حاکم بر توزیع آرا در ایران دانست.
انتخابات را «روشی معین» برای رسیدن به «نتیجه نامعین» میدانند و این خود نشانگر نامعلوم بودن نتیجه یک انتخابات واقعی است. اما آیا براستی انتخابات ۹۲ حاوی نتایج شگفت آور و غیرقابل انتظار بوده است یا اینکه برعکس، نتایج این انتخابات تاییدی بر وجود یک قاعده مندی در رفتار رای دهندگان و توزیع آرا بوده است؟
نسخه کامل این مطلب را از اینجا بخوانید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر